Дразды, Канстанцін Цяўрызаў Туманы

За туманамі туманы
А за восенню дажджы
Жураўліны клін растане
У бяздоннай вышыні
Паміж хмар прабецца просінь
Размалюе небакрай
Ты забудзеш гэту восень
А мяне не забывай
На душы зайгралі струны
Як бліжэй ты падыйшла
Вуснаў спелы пацалунак
Падарыла завяла
Нібы вытканая з кветак
З табой побач забыццё
Ты са мной была ўсё лета
Дык застанься на жыццё
Я прыспешваць час не буду