Дразды Мама, любая мама

Мама, любая, мама;
Я ахапак бэзу наламлю,;
Як на золку чырвань разальецца.
На падушку маме пакладу,;
Будзе ёй прыемна як прачнецца.
Ах, які ў яе наіўны сын,;
Хоць і груз гадоў давіць на плечы.
Думаў яшчэ мама бачыць сны,;
А яна даўно ўжо паліць ў печы.
Ты мая калыханка,;
Мая птушка-заранка,;
Ты жыцця майго ранак,;
Мая любая мама.
Ты і зоркі і сонца;
І я ўдзячны бясконца,;
Што мне Богам паслана;
Мая родная мама.
Я да сэрца маму прытулю,;
З галавы яе зляціць хусцінка.
Пах бялюткіх косаў удыхну,;
Нібы апынуся я ў дзяцінстве.
Апынуся там, дзе шчэ мой шлях;
Высланы льнянымі ручнікамі .
Дзе любыя смутак, боль і страх;
Усё вылечвалася цёплымі рукамі.
Ты мая калыханка,;
Мая птушка-заранка,;
Ты жыцця майго ранак,;
Мая любая мама.
Ты і зоркі і сонца;
І я ўдзячны бясконца,;
Што мне Богам паслана;
Мая родная мама.
Я да сэрца маму прытулю,;
З галавы яе зляціць хусцінка.
Я за кожную тваю слязу;
Папрасіць хацеў бы прабачэння.
Колькі шчырай ласкі і любві;
У вялікім сэрцайку тваім , адкрытым.
Толькі ты радзімая жыві,;
Барані усіх сваёй малітвай.
Ты мая калыханка,;
Мая птушка-заранка,;
Ты жыцця майго ранак,;
Мая любая мама.
Ты і зоркі і сонца;
І я ўдзячны бясконца,;
Што мне Богам паслана;
Мая родная мама.