Дразды Тата

Разумее шпачыны спеў.
Разумее чужыя душы.
Бацька ведае мову дрэў,;
Мову кветак, травы і птушак.
Іх нягучныя галасы;
З малалецтва яму вядомы.
Бацька ведае мову вясны,;
Мову працы і мову стомы.
Тата, родны татусь!
Як там, на небе, жывецца?
Ты – мая Беларусь,;
Ты маё чуйнае сэрца.
Тата, родны татусь!
Гэта маё маленне:;
Ты – мая Беларусь.
Я – тваё прадаўжэнне.
Не прывыкла рука да пяра,;
А настрой – да пустой весялосці.
Бацька ведае мову дабра;
І не ведае мовы злосці.
Разумее мяне без слоў.
Веру ў мудрасць яго парады.
Бацька ведае мову моў:;
Бацька ведае мову Праўды.
Тата, родны татусь!
Як там, на небе, жывецца?
Ты – мая Беларусь,;
Ты маё чуйнае сэрца.
Тата, родны татусь!
Гэта маё маленне:;
Ты – мая Беларусь.
Я – тваё прадаўжэнне.
Я – тваё прадаўжэнне.