Дрозды Хата бацькоў

У кожнага агеньчык ёсць
У сэрцы і у вачах
Праз цемру і туманы скрозь
Што асвятляе шлях
У кожнага мястэчка ёсць
Куды душа імкнецца
I што б у жыцці не адбылось
Яно не прадаецца
Не прадаецца хату бацькоў
Куток бацькоўскі не прадаецца
Куды вяртаюсь я зноў і зноў
Дзе адчуваю як сэрца бецца
Двум берегам адной ракі
Ніколі не сустрэцца
Але без іх залье лугі
Ракі не застанецца
Так і паміж братоў калі
Маланка пранясецца
Суцешыць іх хата бацькоў
Яна не прадаецца